Anna Verrijt (1951) groeit op in een Brabants dorp, dat al snel te klein voor haar is. Meisjes worden er huisvrouw, hoogstens onderwijzeres of verpleegster. Ze tekent graag en veel, maar de wereld van de kunst ligt op een andere planeet. Kunstenaar worden is dan ook onbestaanbaar. Verrijts sympatie voor iedereen die buiten de norm valt, doet haar kiezen voor de psychiatrische verpleging. Later trekt ze de wijde wereld in, naar Nepal en India, waar ze lange tijd woont. Daar leert ze ook haar – Nederlandse – man kennen. Eenmaal terug in Nederland, gaat ze weer aan de slag in de psychiatrie en krijgt twee dochters. KENTERING Het verlangen naar de kunst laat zich nu echter niet meer in slaap sussen. Ze waagt de sprong en gaat lessen volgen aan …de Witte Lelie in Amsterdam. Daar blijkt dat ze al veel te goed weet waar ze heen wil; de docenten vertellen haar dat ze beter meteen aan de slag kan gaan. Verrijt stopt dan ook met de opleiding en begint vastberaden aan haar carriFre als kunstenaar. Uit alles blijkt dat ze haar weg gevonden heeft. Ze werkt hard en met plezier, en het succes laat niet lang op zich wachten. Nog steeds verwondert haar dat soms, want ze stelt hoge eisen aan haar werk. Ze blijft niet hangen in een formule of maniertje, maar ontwikkelt zich voortdurend. Als je haar schilderijen chronologisch naast elkaar zet, zie je de barriFres die ze overwonnen heeft.
Lees meer