Biografie Fred de Heij

In 1983 studeerde ik af aan de Rietveld academie, afdeling illustratie, als bijvak had ik schilderen gevolgd. Meteen na die studietijd ging ik als illustrator aan de slag, voornamelijk van kinderboeken. Het tekenen vond ik fantastisch om te doen, helaas gingen de verhalen me steeds meer tegenstaan. Boeken zonder actie over bijvoorbeeld een meisje dat gedeprimeerd is omdat haar opa overleden is, ik kon er geen leuk plaatje bij maken.
Rond 1990 nam ik een oude liefde weer op, de strip. Ik kon werken voor het meisjesblad Tina, het illustreren werd langzaamaan vervangen door het striptekenen. Voor het stripwerk waar ik geen plek voor kon vinden, maakte ik het tijdschrift ‘Filo’, dat ik zelf liet drukken.
In 1998 maakte ik portretten van mijn kinderen, mijn eerste schilderijen sinds de Rietveld tijd. Om het schilderen weer helemaal in de vingers te krijgen maakte ik ook kleine stillevens: een bakje appels, een paar kastanjes. Geen bijzondere onderwerpen, maar ik raakte helemaal in de ban van het schilderen. Er kwam een succesvolle verkooptentoonstelling in het Kunstcentrum in Zaandam, ik besloot met het illustreren en striptekenen te stoppen om me volledig op het schilderen te richten. Naast het maken van fantasie werken bleef ik naar de waarneming schilderen, stillevens en modellen.
Mijn medewerking werd gevraagd aan een horror stripboek. Ik had nooit horror strips getekend en zag daar een leuke aanleiding in om dat eens te proberen. Het werd een verhaal van 3 pagina’s. Ik merkte hoe leuk ik dat striptekenen eigenlijk vond en ik begon weer aan een langer verhaal. Ik tekende snel, slordig, als een schets soms. Het werd een boekje, ’n net meisje’, maar ik was niet tevreden over de impact die het had. Ik dacht dat een tijdschrift toch beter pastte bij het soort werk dat ik wilde maken. Gelukkig was uitgeverij Xtra bereid aan deze gedachte mee te werken: het blad Pulpman werd opgericht.
Het stripblad Eppo werd weer opnieuw gestart, en mij werd gevraagd een oorlogsstrip te tekenen, ‘Haas’, geschreven door Rob van Bavel. Een geweldige opdracht, die ik dan ook graag aannam.
Ook werd ik benaderd voor leuke illustratieopdrachten. Het schilderen raakte dus weer wat naar de achtergrond.
Mij wordt vaak gevraagd wat ik nu eigenlijk ben, illustrator, striptekenaar of schilder. Ik kan die vraag niet beantwoorden en dat hoeft ook niet.